سلام بر تو ای خدیجه، بانوی طاهره نور که آهنگ کوچ تو، یادآور سال‏های دلواپسی محمد در

 انتشار آخرین نغمه‏های آسمانی است. آن زمان که مکیّان، دشنه بر دل سنگی‏شان می‏ساییدند

 تا محمد را در رسالت خویش تنها بگذارند، تنها تو بودی که ثروت خویش را بر زخم‏های قلب محمد

 مرهم کردی تا امروز، عطر اسلام، از پس تاریخ، به دست‏هایمان برسد. این، لبخند آفتاب‏خیز تو

 در دوره حیاتت بود که سال‏های رفتنت را بر رسول‏خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله ، به عام‏الاحزان مبدّل کرد.

  سلام و درود فرشتگان بر تو باد، ای بانوی رحمت ،ای خدیجه، آرام‏بخش دل رسول .دین

 با شمشیر علی علیه‏السلام و یاری ابوطالب و داشته‏های خدیجه علیهاالسلام روی پای خود ایستاده بود؛

  ولی رسید روزی که میهمانی رمضان، بی‏حضور خدیجه بر محمد طی شد؛ آن هنگام که حضور

 مهربان همسر را در جُحون دفن کرد و 65بهار، عمر خدیجه را در خاطرات ذهن شریفش پایان داد.

 ای مایه آرامش محمد! درود فرشتگان بر تو باد، ای خدیجه دختر خُوَیلدکه اگرنبودهمراهی

دست‏های بخشنده تو در لحظه لحظه رسالت نورانی احمدی، شاید طفل اسلام،

در شعب ابی‏طالب به بلوغ خویش نمی‏رسید.

 ای بهترین بانوی  برای وصف خوبی تو، بی‏طاقتی محمد در فراقت کافی است؛

آن هنگام که سال کوچ تو را«عام الحزن» نامیدند.