موعودا! دیرهنگامی است که چشمان انتظار به راهت دوخته و جان و دل به

شراره های اشتیاقت، سوخته ایم .در تقویم انتظار، همه فصل ها از عطر بهاری

 مهدی (عج) متبرک است.

نوروز منتظران روزی است که از شب نیمه شعبان آغاز می شود.

انتظار، فاصله ای است میان دو جمعه: جمعه ولادت و جمعه ظهور.

بهار، همه طراوتش را مدیون یک گل است: گل زیبای نرگس.

اگر سختی زمستان غیبت نبود، شوق آمدن بهار عدالت معنا نداشت.

خانه تکانی، رسم قدیمی همه منتظران بهار است. بهارِ مهدی (عج) از راه می رسد،

 خانه تکانی دل ها را فراموش نکنیم.

بهترین هدیه ای که می توان برای گلدان شکسته قلب منتظران خرید، یک شاخه

گل نرگس است.

 باغ آرزوها به شوق بهارروی تو خزانها را می شمارد و چکامه های خونین شقایق را

می نگاردونرگسها داغ هجر تو بر سینه دارند

عروسان چمن جز به مژده جمال دلارایت سر زحجله عیش برنیارند

ای دست دست کردگار!

معراج نشینی بگذار از پرده غیبت به درآی و رخسار محمدی بنما

که خیل منتظران در فرودست وعیدهای دنیایی ، چشم بر بلندای وعده دیدار تو دارند.

ای گوشوار عرش الهی! آرمان انتظار را به کوله بار صبر و یقین ، بر دوش می کشیم

و به ترنم آوای ظهور سرخوشیم ; هر صبح و مسا، یاد طلوع تو را در سینه

 می پرورانیم و پرتو چهره تو را در دیده نقش می زنیم.

ای امید بی پناهان ، بیا ... بیا . از ثری تا به ثریا، دلهای بی قراران ، شیدای

یک نگاهت .از سوی تا ماسوی جانهای بی پناهان ، نثار قدمهایت .

بیا و روزه داران غیبت را به افطار فرج بنشان و قضای عهد انتظار را دستی برافشان