می‏آیی و کائنات به تو سلام می‏کند .

عطر آرام تو که از افق لبریز می‏شود ،

جهان در دامنه زلال روح تو به نماز می‏ایستد .

آفتاب در پیشانی تو شدت می‏گیرد .

تمام میوه‏های درختان شاداب می‏شوند

و برگ‏های سبز برای تو شعر می‏خوانند .

گل‏های سرخ از لبخندهای بی‏ مضایقه تو جان می‏گیرند

و همه رودها ، به شوق عطر تو به دریا می‏ریزند .

همه موج‏ها از تو یاد گرفته ‏اند که هیچ‏گاه از رفتن باز نمانند .

پیش از آنکه بیایی ، ابرها نام زلالت را بر همه باریده بودند .

همه نام تو را می‏دانند . همه تو را می‏شناسند .

تو شبیه‏ترین غنچه‏ها به بهاری ، تو شبیه‏ترین شکوفه‏های ازل

به پیامبری صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏آله .

همه عطر تو را می‏شناسند ؛ نارنج‏ها ، ابرها ، بادها و گنجشک‏ها .

نام تو در خون همه گلبرگ‏های زیبا جریان دارد .

همه عطرها از مهربانی تو سرچشمه می‏گیرند .

تمام اردیبهشت‏ها از آغوش گرامی تو جان می‏گیرند .

بهشت ، بهانه‏ای‏ست برای دیدن تو . بی‏تو ،

بهار توهمی بزرگ است که به کویرهای بی‏پایان ختم می‏شود .

تو مسافر تمام قلب‏هایی هستی که پرنده‏ها را دوست دارند .

ماه از گریبان گرامی تو آغاز می‏شود

و روز در پیراهن تو تکثیر می‏شود .

با تو می‏توان خورشید را به کوچک‏ترین ایوان‏ها دعوت کرد

و باران را مهمان تمام شیشه‏های غبار گرفته بی‏رهگذر .

امشب به یمن آمدنت تمام آینه‏ها قد می‏کشند .

ابرها همه باران می‏شوند تا بی‏واسطه

گونه ‏های بهشتی‏ات را ببوسند . با آمدنت ،

عشق به مهمانی خانه‏های فراموش شده می‏رود

و سقف خانه‏ها ستاره‏پوش می‏شوند