دنیا پـس از آن همه زیستـن در ظلمتکده جاهلیت, بیـش تر نمى تواند

انتظار بکشـد... و اینک زمـان, آبستـن حـادثه اى مهم و رخــدادى جاودانه است.

شبى از ماه ربیع الاول است از عام الفیل که ایـن حادثه به وقـوع مـى پیـونـدد.

در آن شب تـاریخـى و جـاویـدان... چه مى گذرد؟

ستـارگـان آسمـان, رقص کنـان گـردهـم آمـده اند. بلبلان, تـرانه خـوانان

بـر فراز بطحا در آن سکـوت شب, آواز سـر مى دهند.

خفاشان و شب پـره گان, آن دشمنان نـور و روشنایـى, فـرارکنان از

 صحنه دور مـى شـونـد. ابلیـس و ابلیـس زادگـان, از آسمان رانـده مى شوند.

 نسیم بهشتى در آن نیمه شب و شیریـن بهار ربیع المولود, وزیـدن گـرفته است.

 نور آن جنیـن ـ که هنـوز به دنیا نیامـده ـ سـراسـر اتـاق کـوچک آمنه

را روشـن و منـور کـرده است.

اندک انـدک... و با گذشت بیـش از نیمـى از شب 17 ربیع الاول, آن نور فروزان دیـوار

 را مى شکافد و به بیرون مـى تابد... و آن نـور خـدایـى تا کعبه و تا مسجـدالحرام مـى رسـد

و فراتـر رفته مکه و اطراف آن را روشن مى سازد.

خـدایا چه خبر است؟ ایـن چه نـورى است که شعاعش زمان و مکان را

درهـم مـى نـوردد و نه تنها کعبه و مسجـدالحـرام را که بیشتـر و فراتر و گسترده تر

 روشـن مى سازد, شام را و یمـن را... فارس را و روم را, بلکه هـرچه شهر و دیـار

در گستـره پهنـاور زمیـن وجـود دارد, در مسیر ایـن نور قرار گرفته و روشـن مى شود

به هر حال ، در آن لحظه هایی که فروغ محمدی در حال طلوع بود ،

 هر آنچه نشانی از ستم ، پلیدی ، ظلمت و بدی و امور شیطانی داشت ، در التهاب

و اضطراب بود و تولد نور محمدی را خوش نمی داشت ، در حالی که در همان زمان

 بنابر نقل مورخان و راویان ، هر سنگ و کلوخی و هر درخت و گیاهی در حال قهقهه

 بود و جهان چنان روشن و نورانی شد که جن و انس متوجه شدند.

در 17 ربیع الاول 83 قمری نیز صبح آفرینش رنگ دیگری گرفت

زیرا در آسمان ولایت و امامت ، بار دیگر خورشید صداقت طلوع کرد

و امام صادق علیه السلام دیده به جهان گشود تا حقانیت و صداقت آیین محمدی

 را بار دیگر به گوش جان مردم زمزمه کند و پایه های مکتب ولایت را استوارتر

 از گذشته نماید و علم و دانش را با معنویت و تعالیم آسمانی و وحیانی به هم آمیزد

 تا رهزنان عرصه فرهنگ و دانش ، نتوانند دین را به انحراف بکشانند

و تعالیم وحیانی را به انگیزه های نفسانی بیالایند.به عبارت دیگر ، در

 17 ربیع الاول سال 83 قمری ، نور محمدی در وجود صادق آل محمد (علیه السلام)

 جلوه یافت و امام صادق علیه السلام متولد شد.