سلام بر بهار مناجات و بندگی. سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب.

 سلام بر شب‏های رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر روزهایش

 که میزبان عاشقان وصال الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب

که شاهد ذکرِ ذاکران است.

 اهالی رجب، مردان و زنان با ایمانی‏اند که آرزویی جز وصال یار ندارند

 و اشتیاقی غیر از دیدار در آن‏ها نیست. ذکرشان اللّه‏، کارشان لِلّه

و هدفشان کسب خشنودی پروردگار است.

رجبیّون قصدی جز رضوان الهی ندارند. بهشتِ آنان توجه محبوب است

 و دوزخشانْ حرمان یاد او. آن‏گاه که یارشان به اشک شوقی آن‏ها را می‏نوازد،

برایشان از آن‏چه در دنیاست بهتر و خوش‏گوارتر است. هر کس توشه‏ای

از سفره رجب برمی‏دارد و در خانه تکانی آن، همه می‏کوشند تا غباری بر

گرد جان باقی نگذارند.

عقده دل وانما، ماه رجب می‏رسد        هلهله کن عاکفا، ماه طرب می‏رسد

آفتاب رجب، گرمی‏بخش دل‏های اهالی آن است و مهتابش نوازش‏دهنده

دیدگان نجواکنندگان و ستاره‏های آن، آیات تفکر و تأمل اندیشمندان است 

رجب، ماهی است که پیامبر اسلام (ص) در آن مأمور شد

تا خوبی‏ها را تکمیل کرده و انسانِ متحیّرِ سرگردان را منزل بنمایاند و آیینی

 آورد که برای همیشه تاریخ، انسان‏ها را راهنما باشد. مبعوثِ رجب،

درباره فضیلت‏های آن می‏فرماید: «رجب، ماهِ نزول رحمت الهی است

 و خداوند در این ماه، رحمت خود را بر بندگان خویش فرو می‏ریزد».

و در کلام زیبای دیگر می‏فرماید: «در بهشت قصری است که غیر از روزه‏داران

ماه رجب؛ کسی وارد آن نمی‏شود». و بدین ترتیب، حضرت لزوم توجه بیش‏تر

 به این ماه و تفاوت قائل شدن بین رجب و سایر ماه‏ها را متذکر می‏شود

 و بر پیروان ایشان است که این ماه را، چونان فرصتی طلایی غنیمت

 بشمارند و در حفظ حرمت و بهره‏مندی از آن کوشا باشند