[ و در دعا هنگام باران خواستن گفت : ] خدایا ما را سیراب ساز به ابرهاى رام به فرمان ، نه ابرهاى سرکش خروشان [ و این از گفتار فصیح عجیب است ، چه او ابرهاى با رعد و برق همراه با بادها و آذرخشها را به شتران سرسخت همانند فرموده است ، که بار از پشت بیفکنند و در سوارى دادن سرکشى کنند ، و ابرهاى تهى از رعد و برق ترسناک را به شتران رام تشبیه کرده است که شیرشان را به آرامى مى‏دوشند و به آسانى بر پشتشان نشینند . ] [نهج البلاغه]
 
یادداشت ثابت - پنج شنبه 94 بهمن 2 , ساعت 8:42 صبح
برایتان از بانویی سخن می‏گویم که بارگاه زیباییش،
 پناهگاه دل‏های عاشقی است که در جمکران بیتوته
 می‏کنند و به نیابت از شیعه، در نتیجه شب‏های کویری قم،
سر بر آستان حرم حضرت دوست می‏سایند و برای ظهور گل نرگس،
 دعا می‏کنند و از بانوی کرامت، برای شکوفه دادن
 درخت اجابت، استمداد می‏طلبند.
آری! از فاطمه سخن می‏گویم؛ فاطمه‏ای که برادرش
 رضا علیه‏السلام او را معصومه نامید.
              معصومه علیهاالسلام ، تفسیر معصومیت است که روزگاری در مدینه طلوع کرد.


لیست کل یادداشت های این وبلاگ