سلام بر ماه رجب، ماه پیوند بندگان با معبود مهربان، ماه بارش

 باران مهر و محبت الهی، ماه رسیدن به سر منزل مقصود،

 و ماه اُنس شب زنده‏دارانِ همیشه بیدار با محبوب و معبود

بی‏همتا.سلام بر هلال رجب که آمدنش مژده پایان اندوه است

 و بدر آن یادآور تولد ماه تمام، امامِ هُمام و حیدر کرّار و پایانش

 نوید رهایی بشر از جهل و نادانی، شکوفایی اخلاق انسانی،

بعثت آن بزرگْ مردِ تاریخ برای همیشه زمان.سلام بر بهار مناجات

و بندگی.سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب. سلام بر شب‏های

 رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر روزهایش که میزبان

 عاشقان وصال الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب که

 شاهد ذکرِ ذاکران است.سلام براهالی رجب،که مردان و زنان

 با ایمانی‏اند که آرزویی جز وصال یار ندارند و اشتیاقی غیر از

 دیدارْ در آن‏ها نیست. ذکرشان اللّه‏، کارشان لِلّه و هدفشان

کسب خشنودی پروردگار است. رجبیّون قصدی جز رضوان الهی

 ندارند. بهشتِ آنان توجه محبوب است و دوزخشانْ

حرمان یاد او. آن‏گاه که یارشان به اشک شوقی آن‏ها را

 می‏نوازد،برایشان از آن‏چه در دنیاست بهتر و خوش‏گوارتر

 است. هر کس توشه‏ای ازسفرهرجب برمی‏دارد و در

 خانه تکانیآن، همه می‏کوشند تا غباری بر گردجان باقی

 نگذارند وعقده دل وانماید، ماه رجب می‏رسد

هلهله کن عاکفا،ماه طرب می‏رسد که

آفتاب رجب، گرمی‏بخش دل‏های اهالی آن است

 و مهتابش نوازش‏دهنده دیدگان نجواکنندگان و ستاره‏های آن،

 آیات تفکر و تأمل اندیشمندان است.