علامه حاج شیخ محمد جعفر صغادی فرزند حاج صفی الدین صغادی در سال 1200 ( ه.ق) یعنی حدود 230 سال پیش در شهر صغاد متولد شد. پدر وی از علمای عصر خود بوده است . حاج محمد جعفر در دوران کودکی از محضر پدر کسب علم و دانش نموده و مقدمات و اصول را فرا گرفته و برای ادامه تحصیل به حوزه علوم دینی اصفهان می رود. وی در آن جا در زمره طلاب علوم دینی در می آید و از محضر اساتید آن زمان کسب فیضمی نماید. برخی از اساتید وی عبارتند از :

1ـ آیت الله سید محمد باقر حجه الاسلام شفتی

2ـ ایت الله حاج محمد ابراهیم کلباسی

3 ـ سید محمد مجاهد کربلایی

4ـ حاج آقا محمد بید آبادی

ایشان پس از مدتی از اساتید خود گوی سبقت را می رباید و در شمار مجتهدین و علمای معروف قرن سیزده قرار می گیرد و در همان زمان به مفتی اصفهان مشهور می گردد. چنانچه مورخ بزرگ ترجمه دان علما سید محمد باقر خوانساری در کتاب روضات الجنات چنین می گوید :

«الفاضل الفقیه البینه المعاصر مولانا الحاج محمد جعفر بن صفی الدین الآباده ای الفارسی المفتی باصفهان »

حاج محمد جعفر جزو خواص اصحاب مرحوم حجه الاسلام شفتی بوده و در اصفهان حوزه درس و قضاوت شرعی داشته و بسیار زیرک و فطن و دانا بوده و مرافعات و نوشتجاتی را که در نزد او نوشته می شده است در دفتری ثبت     می نموده است . (همانند دفاتر اسناد رسمی در زمان حاضر که مبادا بعداً موجب اختلاف شود)

وی عالمی خلیق و مهربان و ظریف و خوش طبع و شوخ و بذله گو بوده و شوخیهائی لطیف از او معروفست . در اصفهان حوزه درس او از نظر تنوع و جامعیت مشهور بوده و امام مسجدی بوده که به نام ایشان در محله جماله بنا شده بود. (مسجد حاج محمد جعفر )

کتب زیر از تالیفات اوست :

1- تعلیقه بر تلخیص الاقوال 2- رساله حمامیه درمحل نزاع حمام شیخ بهائی   3- رساله عملیه که عده زیادی از او تقلید میکردند . 4- سئوال و جواب 5- شرح تجرید الکلام تالیف خواجه نصیر الدین طوسی 6- شرح دروس فقه جعفری       7- مرایا در اصول 8- نقود المسائل الجعفریه در فقه استدلالی 9- وجیزه در تلخیص کتاب تحفه الابرار تالیف مرحوم سید حجه الاسلام و غیره

عالم بزرگ شیعه و مرجع تقلید شیعیان ایت الله حاج محمد جعفر صغادی در سن 81سالگی در 19 رمضان سال 1281 (ه.ق ) بدرود حیات می گوید، قبر وی در تکیه حاج محمد جعفر در تخت فولاد اصفهان جنب مسجد رکن الملک واقع شده است.

شاعر معروف اصفهان « پرتو» در مورد سال وفات وی چنین می سراید :

حیف از حاجی محمد جعفر کان                    گمرهان را سوی حق بردی به ره

سال تاریخش شد از پرتو سؤال                      گفت « الهــم نور مضجعـــه^* »