چشم گردون در عزای موسی جعفر گریست

دیده ی خورشید بر آن ماه خوش منظر گریست

او که خود مظلوم و در بند ستمگر بود اسیر

بر غریبی شهید کربلا یک سر گریست

شهادت غریبانه امام کاظم(ع) تسلیت باد

لا اله الا اللّه، صدای فرشتگان است،

 صدای قدسیان که هم ناله با زمینیان، تابوت

خورشید پنجم را به میعادگاه می برند.

در تابوت، آرام خفته ای، و هیچ کس نمی داند

 که زهر باجگرت چه کرده است!

لب فرو بسته ای و کسی از داغ جگر سوزت

خبر ندارد.

چشم از زشتی ها بستی و اینک می روی،

در حالی که دل نگران قرآنی!

که دیگر تغییرهای دل انگیزت را نخواهد شنید!

می روی و هنوز دلواپس اسلامی که

زنده ماندنش را مدیون دلسوزی های

معلّمی چون تو بوده است!

می روی و می دانی که شیعه،

 هنوز تشنه آموختن است!